Antykwariat fantastyka literatura piękna

Powieść o człowieku i jego miejscu w świecie, a konkretnie o współistnieniu człowieka z przyrodą. Autor prezentując pogmatwane losy bohaterów traktuje las jako żywą istotę, z którą należy współistnieć. Jednocześnie przypomina, że przyroda wszechogarnia ludzi i nie należy jej lekceważyć.

...Dziwnie to przemawiał tej nocy las do Horsta Soboty - niby to jak zwykle trzeszczał i skrzypiał, a niekiedy łagodnie szumiał, ale od czasu do czasu wył krótko i przenikliwie jak obity pies. Słyszał Horst w jego głosie jak gdyby żal, że Sobota umiera wraz ze swoją neinawiścią do lasu, gdyz w gruncie rzeczy uczucie nienawiści i miłości oddziela coś tylko tak cienkiego jak wieko trumny, jak grubość jesionowej deski... (frament książki)