Opis książki
W starzejącym się społeczeństwie zwiększa się liczba osób obu płci wskazujących różnie nasilone objawy otępienne. Ponieważ jest to grupa zaburzeń o złożonej etiopatogenezie, można mówić o zespołach otępiennych typu alzheimerowskiego.
Choroba otępienna rozwija się zwykle podstępnie, ale w sposób ciągły. W początkowym okresie objawy jej są niecharakterystyczne, słabo wyrażone, różnie nasilone u poszczególnych osób. W pełni rozwinięta choroba otępienna stanowi tragedię dla osób nią dotkniętych, duże obciążenie fizyczne, psychiczne i finansowe dla ich rodzin, jak i problem dla społeczeństwa.
Autorzy omawiają etiopatogenezę zespołów otępiennych zgodnie z ostatnimi zdobyczami wiedzy, nowoczesne metody ich diagnostyki, przebieg kliniczny, czynniki ryzyka, metody i środki zapobiegawcze oraz obszernie różne grupy leków, których głównym celem jest spowolnienie postępu zaburzeń poznawczych i behawioralnych towarzyszących tej chorobie.
Autorzy przyznają, że dotychczas nie stworzono cudownego leku przeciwotępiennego, nie wynaleziono również szczepionki na chorobę Alzheimera. Nie pozbawiają nas jednak nadziei - trwają prace nad szczepionką przeciw złogom amyloidu w mózgach chorych na chorobę Alzheimera.
Chociaż książka ma charakter specjalistyczny i adresowana jest głównie do neurologów i psychiatrów, skorzystać z niej mogą także lekarze innych specjalności - w tym lekarze rodzinni, którzy jako pierwsi mają kontakt z pacjentami i często doświadczają trudności z prawidłowym rozpoznawaniem choroby otępiennej.